|
|
|
หัดพูดภาษาเขมร
นับเลขภาษาเขมรซึ่งมีเลขฐาน 5 ตัว คือ
1 ( มวย), 2 (ปีร์), 3 (เบ็ย), 4 ( บวน), 5 (ปรำ)
การนับเริ่มจาก หก ขึ้นไป คือต้องนำหนึ่งมาบวกกับ 5 เช่น
6 (ปรำ-มวย /5 กับ 1=หก), 7 (ปรำ-ปีร์ /5 กับ 2=เจ็ด), 8 (ปรำ-เบ็ย /5 กับ 3=แปด), 9 ( ปรำ-บวน /5 กับ 4=เก้า) 10 ( ด็อป), 11(ด็อป-มวย), 12 (ด็อป-ปีร์)
20 มวย-เภ็ย, 21 มวย-เภ็ย-มวย, 22 มวย-เภ็ย-ปีร์
.30 ซาม-เซิบ, 31 ซาม-เซิบ-มวย , 32 ซาม-เซิบ-ปีร์
.. 40 แซ-เซิบ 50 ฮา-เซิบ, 60 ฮก-เซิบ, 70 แจ็ด-เซิบ, 80 แปด-เซิบ, 90 เกา-เซิบ, 100 มวย-โรย, 200 ปี-โรย
. 1000 มวย-ป็อน, 10000 มวย-เมิน, 100000 มวย-แซน, 1000000 มวย-เลียน
.
การทักทาย
-สวัสดีครับ (ผู้มีอาวุโสกว่าเรา) = จม-เรียบ-ซัว บาต
-สวัสดีค่ะ (ผู้มีอาวุโสกว่าเรา) = จม-เรียบ-ซัว จาฮ
-สวัสดี (ผู้มีอาวุโสน้อยกว่าเราหรือเท่ากับเรา) = ซัว-ซเด็ย
-สวัสดีตอนเช้า/อรุณสวัสดิ์ = อะ-โร๊ณ-ซัว-ซเด๊ย
-สวัสดีตอนกลางวัน = ติ-เวีย-ซัว-ซเด๊ย
-สวัสดีตอนเย็น = ซา-ย๊อน-ซัว-ซเด๊ย
-ราตรีสวัสดิ์ = เรียต-ตเร๊ย-ซัว-ซเด๊ย
-ลา (ผู้อาวุโสกว่าเรา) = จม-เรียบ-เลีย
-ลา (เพื่อน หรือ คนสนิทกับเรา) = เลีย-เซิน-เฮอย
-ขอโทษ = ซม-โตะฮ
-ขอบคุณ = ออ-โก๊น
-ครับ = บาต
-ค่ะ = จ๋า หรือ จ๋าฮ
-ผมชื่อ = ขญม-ชมัวะฮ / กระผมชื่อ = ขญม-บาด-ชมัวะฮ
-ฉันชื่อ = ขญม-ชมัวะฮ / ดิฉันชื่อ = เนียง-ขญม-ชมัวะฮ
วันและเวลา
-เวลาเท่าไรแล้ว = โมง-ปน-มาณ-เฮอย-บาด
-บ่ายสองโมงแล้ว = โมง-ปีร์-โรเซียล-เฮอย-จ๋าฮ
-วันนี้เป็นวันอะไร = ทไง-นีฮ-เจีย-ทไง-อะเว๊ย
-วันจันทร์ = ทไง-จัน-บาต
ท่องคำที่ใช้บ่อยๆ
เมื่อวาน = มะ-เซิล-เมญ
วัน = ทไง
เวลา = เว-เลีย , โมง , เปล
เท่าไร = ปน-มาณ
บ่าย = โร-เซียล
เป็น = เจีย, กือ
แล้ว = เฮอย
อะไร = อะ-เว๊ย
ตอนเช้า = เป็ล-เปริ๊ก
ตอนเที่ยงตรง = เป็ล-ทไง-ตร๊อง
ตอนบ่าย = เป็ล-โร-เซียล
ตอนเย็น = เป็ล ลเงียจ
ตอนค่ำ หรือ คืน = เป็ล-โย๊ป
วันในสัปดาห์ (ทไง-กน๊ง-สัป-ปะ-ดาห์)
จันท์ (จัน), อังคาร (อ๊อง-เกีย), พุธท (โป๊ท), พฤหัสบดี (โปร-เฮือฮ) , ศุกร์ (ศก), เสาร์ (เซา) , อาทิตย์ (อา-เต๊ด)
สำหรับประโยคคำถามของภาษาเขมรเราต้องใช้คำว่า เตอ
-โทษครับห้องน้ำอยู่ไหนครับ / อ๊อต-โต๊ะซ -บาด เตอ บ๊อน ต๊บ เติ๊ก โนว แอ นา ? (เมื่อเป็นประโยคคำถาม ในภาษาเขมร ก็จะใช้เครื่องหมาย ปรัศนี ?)
- โรงแรมอยู่ไหน / เตอ ซ๊อน ทา เกีย โนว แอ นา ? (เมื่อใช้คำว่า โทษครับ /อ๊อต-โต๊ะซ -บาดก็จะทำให้สุภาพขึ้น)
- ผมอยากไปตลาด / ขญม จ๊อง โตว พซา (คำว่า ขญม ใช้ในการพูดคือ ผม และ ฉัน ซึ่งใช้ได้ทั้งหญิ่งและชาย)
- ตลาดเก่าอยู่ไกลไม่ / เตอ พซา จ๊ะซ โนว ชงาย เต ?
- ผม (ฉัน) สามารถไปตลาดเก่าได้อย่างไง / เตอ ขญม อาจ โตว พซา จ๊ะซ โดย วิธี นา?
|
|
